چینی‌بندزن

از باغ ِ ماچین، ریحان ِ خودم می‌چینم.

چینی‌بندزن

از باغ ِ ماچین، ریحان ِ خودم می‌چینم.

رستوران ترکیه ای

توی ِ یک روز سرد وزمستانی که خیلی گرسنه هم بودیم رفتیم تا یک غذای ترکیه ای به شکم بزنیم. حدود آدرس رو بلد بودیم .اما دقیق و درست نه . باد شدید میومد که سرمای منهای ده درجه رو چند برابر حالی مون می کرد.

گرسنگی و سرما و خستگی وبوی شاورمای رستوران دستپاچه مون کرده بود .توی منو دنبال تجسم مزه ی خوراکی ها بودیم و هی لیست رو خط می زدیم و دوباره.

سعید اون وسطا یه کامنت داد که :

تفاوت مک دونالد با رستوران ترکیه ای اینه که مک دونالد عکس ای غذاش سه برابره خود غذاشه 

ولی رستوران ترکیه ای برعکسه  غذاش سه برابر عکس اش هست.

خلاصه همه غذا سفارش دادیم حتی برای رها هم غذا گرفتیم.وقتی سالاد رو آوردن نتونسیم تموم اش کنیم هر چند من همچنان خودمو مشغول سالاد نشون میدادم.

سوپ هم آوردن که خوشبختانه دوتا بیشتر سفارش نداده بودیم . سوپ هم تونسیم تموم کنیم.

شاورما ها رو که آورد واقعن احساس عجز کردم . بزرگی اش مث کباب ترکی نشاط بود اما هشتاد درصد اشش گوشت و مرغ بود. برخلاف نشاط که هشتاد درصد اش مخلفاته.

رویا شیشلیک سفارش داده بود و رعنا کباب...نصف شیشلیک رویا با نصف کباب رعنا بعلاوه دوتا شاورما زیاد اومد .

خلاصه توی پکن گذرتون به رستوران ترکیه ای افتاد حواستون باشه که غذای واقعی دوتا سه برابر 

عکس اش هست.

چاوو

عصر رها رو بردم توی محوطه‌ی مجتمع کمی قدم بزنیم و با بچه ها بازی کنه.

یه پسر بچه با توب اش بازی می کرد . حدود دو سال دوسال نیم بود.

رها رفت و با پسرک مشغول شد.پدر اش با انگلیسی تعریف رها رو کرد. اول از همه پرسید he or she

این سوال اولین سوالی هست که از من می پرسند:)

سن اش را پرسید و کم کم یه گفتگو کوتاه شگل گرفت. مدت ها بود با غریبه ای حرف نزده بودم. ملیت ام را پرسید  و پرسید رها کیندر گاردن میره یا نه . اسم پسر را پرسیدم گفت مایکلو گفتم مایکل گفت نه مایکلو بعد تو ضیح داد که ایتالیای هست و همسرش چینی و پسر به مامان اش رفته بود و چینی شده بود. گفتم : با کدوم زبان با مایکلو صحبت می کنید

گفت من باهاش ایتالیایی حرف می زنم و مادر اش چینی و من و مادر اش با انگلیسی با هم حرف می زنیم چون نه اون ایتالیایی بلده نه من چینی. خندیدم از اون خنده های همیشگی ام گفت: کمی گیج کننده هست؟!

گفتم :برای مایکلو خیلی خوبه سه تا زبون بلد میشه.

موقع خداحافظی بهش گفتم: چاوو

ذوق زده پرسید ایتالیایی بلدین ؟!

گفتم : فقط سلام بلدم اونم یه دوست داشتم که ایتالیا زنذگی می کرد بهم یاد داد.

چند بار با خنده گفت: چاوو چاوو چاوو


کمی اعتماد به نفس از دست رفته ام را باز یافتم.

کمی از اون غریبی ای که با محیط  می کردم از بین رفت.



منیت

وقتی دنبال خونه می گشتیم
یه خانم چینی مارو می برد که آپارتمان نوشنمون بده.
برای ورود به هر آپارتمان باید روی کفشامون پا پوش پلاستیکی می کشیدیم
این خانم خودش دولا می شد و کمک من و همسرم می کرد که پاپوش رو بپوشیم یا در بیاریم.
این خانم توی لندن لیسانس گرفته بود و توی یکی از معتبر ترین آژانس های املاک ِ پکن شاغل بود. و حقوق اشش حدودن ماهی پنج ملیون بود.
به سعید گفتم فکر کن یه ایرانی لندن لیسانس گرفته باشه شده بیکار تو خونه بشینه می مونه چس ناله می نویسه
اما نمیاد پاپوش پای مشتری بکنه

باد

امروز باد میاد

از سحر نه خورشید پیدا بود نه ساختمان های مجاور.

نمی شد فهمید گردو غباره یا آلودگی یا ابر.

الان اونقد باد سرعت داره که می ترسم دیش های ماهواره کنده بشه و پرواز کنند.

اینجا هم به پا قدم بهار

باد سرگردان و واله گشته

سربر گوش هر درخت و گل فریاد میزند

تا بلکه خواب زمستان را رها کنند

تا باز شهر را پر از رنگ کنند

کاش دلِ من نیز رنگ بگیرد به هوای دیدار...

گواهی نامه 1

حدود شش میلیون مهاجر در چین منتظر جواب دولت چین برای درخواستِ گواهی نامه‌ی رانندگی شون هستن.

دولت چین قوانینِ خیلی سختی برای رانندگی دارد.ازجمله این که یک مهاجر یک سال بعداز اقامت‌اش در چین می‌تواند تقاضای گواهی نامه  کند. بعد از آزمون‌های سخت گواهی نامه صادر می شود.

جریمه‌های چین سرسام آوره.چهار ،پنج جریمه معادل قیمت یک دویست و شیش هست و بعد از پنج جریمه گواهی نامه باطل می‌شود.(نقل قول از یک دیپلمات)

البته دیپلمات ها از همه ی قوانین مبرا هستن ولی دولت چین حتی دیپلمات ها رو جریمه می‌کند و حتی ابطال گواهی نامه می‌کند

تو این مدتی که اینجا بودم؛ فقط یه بار ماشین پلیس دیدم اونم شب سال نو بود که توی خیابان محله‌مون به آرامی گشت میزد اونم با چراغ گردونایی که نوراش بیشتر از نور ماشین های مجاوراش نبود.

تمام خیابان‌ها و چهار راه‌ها و بزرگراه‌ها مجهز به دوربین هست و ثبت تخلفات هم بواسطه‌یهمینن دوربین ها انجام می شود.

شیوه‌ی رانندگی شون هم خیلی جالبه :

توی خیابان های بزرگ که دارای تقاطع هستن ؛هیچ وقت لاین‌های چپ و راست توسط ماشین‌هایی که می‌خواهند مستقیم بروند اشغال نمیشه.

همه ی تقاطع ها دارای چراغ برای گردش به راست و یا چپ هستن.شده لاین گردش به چپ تا سیصد متر ادامه پیدا کند اما کسی از لاین اش بیرون نمی آید.

شده پشت چراغ لاین های وسط پر ازدحام باشن اما هیچ ماشینی لاین های خالی مانده در سمت چپ و یا راست را اشغال نمی کند.

همه ی خیابان ها لاین مخصوص دوچرخه دارند. و فقط اتوبوس ها اجازه دارند برای گردش به راست از اون لاین استفاده کنند. موتور و موتور سه چرخه ها با باطری‌ کار می کنند و هیچ صدایی ندارند.

تو این مدت فقط یه بار موتور هوندا دیدم که صدای اگزوزاش عجیب بود.

خیابان ها پر از ماشین های مدل بالا و برند های  بنز و بی ام دبلیو و پورش و بیوک هست اما دریغ از صدای گاز خوردن ماشین و یا سرعت رفتن و یا لایی کشی...